Van journalist tot jurist: interview met Anique van den Bosch (voorzitter werkgroep strafrecht)

Op een zondagavond in oktober heb ik een belafspraak met Anique van den Bosch, mede-voorzitter van de werkgroep Strafrecht. Anique was vroeger onderzoeksjournalist bij verschillende tv-programma’s van de Publieke Omroep. Inmiddels is ze werkzaam als senior jurist bij de rechtbank Rotterdam en actief lid bij het NJCM. Wellicht niet het meest voor de hand liggende scenario, toch zeker een interessante beslissing. Hieronder lees je het interview met Anique.

 

 

Er zijn genoeg andere verenigingen en organisaties die zich inzetten voor mensenrechten in Nederland. Waarom koos je juist voor het NJCM?

‘De werkgroepen van het NJCM bestaan uit juristen met verschillende disciplines en gevarieerde beroepen. Naast commerciële advocaten, leden van het OM, juristen en rechters, zitten er ook bedrijfsjuristen, advocaten uit de sociale advocatuur en rechtenstudenten aan tafel. Allen maken deel uit van het gesprek, wat vaak leidt tot interessante discussies. Je leert thema’s vanuit verschillende invalshoeken te benaderen. In het dagelijks leven is er vaak geen tijd voor dergelijke gesprekken die tot nieuw inzicht en begrip kunnen leiden. Het daagt je uit om uit je schulp te kruipen en je horizon te verbreden.’

Nadat je vijftien jaar actief was als televisiejournalist, besloot je een carrière-switch te maken. Je ging rechten studeren aan de Open Universiteit en nu werk je bij een rechtbank. Waarom besloot je dit te doen?

‘Tijdens mijn werk als onderzoeksjournalist voor onder meer Barend en Witteman en Zembla woonde ik veel strafrechtzaken bij. Omdat ik dieper in de materie wilde duiken en het hoe en waarom wilde weten, ben ik rechten gaan studeren. Dat is in een notendop hoe rechten op mijn pad kwam. Ik vond het zó leuk en interessant dat ik uiteindelijk ervoor koos om een carrièreswitch te maken. In eerste instantie combineerde ik mijn werkzaamheden als freelance journalist met freelance juridisch onderzoek voor diverse advocaten en NGO’s. Later ben ik mij fulltime gaan inzetten als jurist. Inmiddels werk ik sinds een paar maanden bij de rechtbank Rotterdam als senior juridisch medewerker, bij de sectie strafrecht.’

Nadat jij de rechtenstudie had voltooid, werd je spoedig lid van het NJCM. Hoe kende jij het NJCM eigenlijk?

‘Op een gegeven ogenblik ben ik door iemand getipt om bij het NJCM te gaan. Ik ben altijd zeer maatschappelijk betrokken geweest. Ten eerste natuurlijk door de uiteenlopende onderzoeken die ik deed voor tv-programma’s, maar daarnaast ben ik ook werkzaam geweest bij Oxfam Novib en het Rode Kruis, en ben ik als consultant betrokken geweest bij een onderzoek van Amnesty International naar terroristenafdelingen in Nederland. Het NJCM houdt zich specifiek bezig met mensenrechten, en laat dat nou net de basiswaarden zijn waar ik graag voor vecht.’

Naast jouw werk ben je ook lid van de Commissie van Toezicht van een penitentiaire inrichting, lid van de cliëntenraad bij de Sociale Verzekeringsbank heb je een jong gezin én ben je dus actief NJCM-lid. Is dat te combineren? En hoeveel tijd ben je ongeveer aan het NJCM kwijt?

‘Het is natuurlijk best druk, maar ik zie het NJCM niet als werk. Ik zie het meer als iets sociaals wat juist energie oplevert. Wij komen als werkgroep eens in de maand samen om te vergaderen. Vaak gaan we dan eerst een hapje eten, maar sommigen komen direct vanuit hun werk. De tijd die je kwijt bent hangt heel erg van jezelf af. Dat kan variëren van een paar uur in de maand tot een paar uur per week.’

Je bent mede-voorzitter van de werkgroep Strafrecht. Op 16 november organiseren jullie een seminar over de terroristenafdeling in de gevangenis, kun je mij daar wat meer over vertellen? En hoe zijn jullie op dit onderwerp gekomen?

‘Met de werkgroep kijken we eigenlijk altijd naar de actualiteit. Wat speelt er op mensenrechtelijk vlak, waar zitten nog hiaten die uitleg nodig hebben en wat kunnen wij oppakken? Op het moment worden er veel maatregelen genomen om terrorisme te bestrijden. Hoewel wij begrijpen dat veel wet- en regelgeving gericht is op onze veiligheid en het voorkomen van aanslagen, vragen wij ons ook af in hoeverre het gaat om symboolwetgeving, en vooral of er met deze maatregelen mensenrechten geschonden worden. Amnesty heeft net deze maand een mooi onderzoek gepubliceerd over dit onderwerp. We hebben dan ook de krachten gebundeld en organiseren nu samen dit seminar.’

 Door: Sarai Mock, stagiaire NJCM en Pro Bono Connect