De jeugdzorg kampt met structurele problemen die leiden tot ernstige misstanden, zoals blijkt uit het rapport Eenzaam gesloten van ervaringsdeskundige Jason Bhugwandass. Dit rapport toont aan dat jongeren in gesloten jeugdzorginstellingen te maken krijgen met isolatie, geweld en verwaarlozing. Ondanks pogingen om misstanden aan te kaarten, worden de stemmen van jongeren vaak niet gehoord. Om dit te veranderen, doen Anouk van Beijsterveldt, Ayla Yayla en Daniela Stojkovic, leden van de NJCM-werkgroep Jeugdrecht, een oproep voor meer inspraak van jongeren en een omkering van de bewijslast bij meldingen van misstanden.
In hun opinitiestuk pleiten de auteurs voor het verbeteren van de rechtspositie van kinderen in de jeugdzorg. Wanneer jongeren misstanden rapporteren, moeten ze in principe geloofd worden, tenzij de betreffende instellingen het tegendeel kunnen bewijzen. De huidige situatie, waarin meldingen van kinderen vaak worden afgedaan als incidenten, doet onvoldoende recht aan hun ervaringen. Door de bewijslast om te draaien, wordt hun stem serieuzer genomen en kunnen problemen binnen het systeem structureel worden aangepakt.
Naast deze hervorming is er dringend behoefte aan beter opgeleid personeel in de jeugdzorg. Medewerkers dienen de juiste expertise te hebben om kinderen met complexe trauma’s te begeleiden. Ook moeten alternatieven voor gesloten instellingen ontwikkeld worden, zodat jongeren in een kindvriendelijke omgeving de zorg en ondersteuning krijgen die ze nodig hebben. Het is volgens de auteurs van groot belang dat jongeren actief worden betrokken bij beslissingen die hun eigen leven aangaan, in overeenstemming met hun rechten zoals vastgelegd in het Internationale Verdrag inzake de Rechten van het Kind (IVRK).
Lees het opiniestuk op de website van de Volkskrant of hier.
