De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) oordeelde dat zijn asielrelaas niet geloofwaardig was. De rechtbank en in hoger beroep de Raad van State vonden dat er sprake was van een zorgvuldige afwijzing. Het Europees Hof oordeelde echter dat het asielverhaal van de asielzoeker wel degelijk geloofwaardig is. Volgens het Hof loopt de asielzoeker een reëel risico slachtoffer te worden van marteling en onmenselijke behandeling bij terugkeer naar Eritrea.

De AC-procedure is van de kant van de UNHCR en diverse mensenrechtenorganisaties bekritiseerd, waaronder Human Rights Watch en Amnesty International. Het NJCM had haar bezorgdheid geuit over de manier waarop gebruik wordt gemaakt van de AC-procedure in het NJCM-commentaar ‘De AC-procedure, de Achilleshiel van het asielbeleid,’ dat dateert van november 2003. VluchtelingenWerk Nederland ziet in deze veroordeling een bevestiging van haar ernstige zorgen over de kwaliteit van de Nederlandse asielprocedure en dringt aan op snelle verbetering.

De rechterlijke toetsing van de geloofwaardigheid in asielbeslissingen is marginaal en terughoudend. In mei dit jaar heeft het NJCM in een zogeheten ‘amicus curiae’ brief in een zaak die diende voor het Europees Hof haar bezorgdheid uitgesproken over de beperkte manier waarop in de rechter in asielzaken de geloofwaardigheid van een asielrelaas beoordeeld. In het commentaar van het NJCM op de AC-procedure van november 2003 voerde het NJCM aan dat deze beperkte toetsing juist in de AC-procedure problematisch is, waardoor Nederland extra risico loopt asielzoekers af te wijzen die in het land van herkomst een reëel risico lopen om het slachtoffer te worden van foltering of onmenselijke behandeling in de van artikel 3 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM).