[see English text below]
Het NJCM heeft, samen met Forum Levenslang en het Nederlands Helsinki Comité, het Comité van Ministers van de Raad van Europa geadviseerd over de implementatie van de uitspraak Murray t. het Koninkrijk der Nederlanden. ‘Zonder realistische mogelijkheden tot rehabilitatie is er ook geen echte mogelijkheid tot herziening, en dus geen daadwerkelijke kans de gevangenisstraf te verkorten’, aldus de drie organisaties.
Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) oordeelde op 26 april 2016 in de zaak Murray t. het Koninkrijk der Nederlanden dat er sprake was van een schending van artikel 3 EVRM, het verbod op onmenselijke of vernederende behandeling. De heer Murray, die tijdens het delict aan een ernstige geestelijke stoornis leed, werd op Curaçao tot een levenslange gevangenisstraf veroordeeld en hem is gedurende zijn gevangenisstraf geen enkele vorm van behandeling aangeboden. Hij had daardoor geen uitzicht op invrijheidstelling (prospect of release). Lees hier een uitgebreide samenvatting van de uitspraak.
Het Comité van Ministers houdt, binnen de Raad van Europa, toezicht op de uitvoering van uitspraken van het EHRM. Dit doet het Comité onder andere door te monitoren welke concrete maatregelen een lidstaat heeft genomen ter uitvoering van uitspraken. Voor deze toezichthoudende taak zijn regels opgesteld. Op grond van regel 9.2 kunnen NGO’s en nationale mensenrechteninstituten informatie met betrekking tot de nationale implementatie van uitspraken indienen bij het Comité van Ministers. De regering van de veroordeelde lidstaat wordt uitgenodigd om hierop te reageren. Bekijk de status van de implementatie van de uitspraak hier.
Dit is de eerste keer dat het NJCM van deze mogelijkheid gebruik maakt. Door middel van twee brieven (submissions) uit het NJCM, samen met Forum Levenslang en het NHC, zijn zorgen over de gebrekkige vooruitgang die de staat vooralsnog heeft gemaakt met de implementatie van de Murray-uitspraak. In de actieplannen van de staat ontbreekt bijvoorbeeld concrete informatie over de genomen maatregelen op het gebied van rehabilitatie en over de wijze waarop de ontwikkeling van de veroordeelde wordt gevolgd. Zo is het onduidelijk op welk moment van de gevangenisstraf analyses worden gemaakt van de mogelijkheden tot rehabilitatie en de behoefte tot behandeling. Het is belangrijk dat deze analyses en het aanbod van behandeling al vanaf het begin van de gevangenisstraf aanvangen. Momenteel zijn er onvoldoende rehabilitatiemogelijkheden, die in Europees Nederland bovendien pas na 25 jaar worden aangeboden. Dit leidt ertoe dat er geen rechtvaardige evaluatie plaatsvindt ten aanzien van de mogelijke terugkeer in de samenleving van de gevangene. Kortom, zonder realistische mogelijkheden tot rehabilitatie is er ook geen echte mogelijkheid tot herziening, en dus geen daadwerkelijke kans de gevangenisstraf te verkorten.
De organisaties bevelen de Nederlandse overheid aan om met specifieke hervormingen te komen, zoals het invoeren van een monitoringprocedure, het aanbieden van specifieke rehabilitatie-maatregelen toegespitst op de persoon van de veroordeelde en dat deze al vanaf het begin van de gevangenisstraf worden aangeboden.
Zie voor de volledige tekst van de twee brieven, inclusief bijlagen:
NJCM-HCN-FL Rule 9.2 submission Murray v NL (eerste brief, 19 juli 2019)
NJCM-HCN-FL Rule 9.2 second submission Murray v NL (tweede brief, 23 september 2019)
Human rights organizations advise Council of Europe on application of life imprisonment in the Kingdom of the Netherlands
The Dutch section of the International Commission of Jurists (NJCM), together with Forum Humane Execution of Life Penalties (Forum Levenslang) and the Netherlands Helsinki Committee (NHC), advised the Committee of Ministers of the Council of Europe with regard to the execution of the judgment in the case of Murray v. the Kingdom of the Netherlands. ‘Without realistic possibilities for rehabilitation, there is no real possibility for review, and therefore no real chance of reducing the prison sentence’, according to the three organizations.
The European Court of Human Rights (ECtHR) decided on the 26th of April 2016 in the case of Murray v. the Kingdom of the Netherlands that there was a violation of Article 3 ECHR (prohibition of inhuman or degrading treatment). Mr Murray, who suffered from a serious mental illness when he committed the crime, was sentenced to life imprisonment in Curaçao and was not offered any form of treatment during his imprisonment. Therefore he had no prospect of release, resulting in the judgment of inhumane or degrading treatment. Read the entire judgment here.
The Committee of Ministers of the Council of Europe supervises the execution of ECtHR judgments. Amongst other things, the Committee monitors what concrete measures a Member State has taken to implement judgments. Rules have been drawn up for this supervisory task. Rule 9.2 allows NGOs and national human rights institutions to submit to the Committee of Ministers information with regard to the execution of judgments. The government of the convicted Member State is then invited to respond. Read the status of execution here.
This is the first time that the NJCM has used this opportunity. In two letters (submissions) the NJCM, together with Forum Humane Execution of Life Penalties and the NHC, have expressed their concerns about the lack of progress the state has made with the implementation of the Murray case. For example, the Dutch government’s Action Plan lacks concrete information about the measures taken in the field of rehabilitation and of how the development of the detainee is monitored. For example, it is unclear when exactly analyses are made of the possibilities for rehabilitation and of the need for treatment during imprisonment. It is important that these are made timely after the final sentence is imposed and the detention period starts. Also, all detainees must be offered appropriate treatment. There are currently insufficient rehabilitation options, which are only offered after 25 years in the European part of the Kingdom. This means that there is no fair evaluation of the detainee’s possibility to return to society. In short, without realistic possibilities for rehabilitation, there is no real possibility for review, and therefore no real chance of reducing life sentences.
The organizations recommend the Dutch government to include specific reforms in the Action Plan, such as the adoption of a monitoring procedure, specific rehabilitation measures adjusted to an individual assessment of treatment needs, and that this is offered from the beginning of the detention period.
View the complete two letters, including attachments, here:
NJCM-HCN-FL Rule 9.2 submission Murray v NL (first submission, 19 July 2019)
NJCM-HCN-FL Rule 9.2 second submission Murray v NL (second submission, 23 September 2019)
